Başarılı bir komutan ve aynı zamanda iyi bir entelektüel olan Carl von Clausewitz 19.yüzyılda kaleme aldığı “Savaş Üzerine” isimli eseriyle modern askeriyenin temellerini atmıştır. Clausewitz bu eserinde savaş olgusunu geniş kapsamıyla tanımlamış, askeri stratejileri ve taktikleri detaylıca açıklamıştı. Clausewitz’in bu kavramları, kendi tespit ve teorilerini ifade etmedeki ustalığı kitabın askeri okullarda temel eser olarak belirlenmesinde etkili olmuş aynı zamanda günümüze kadar bir çok siyasi ve askeri lideri de etkilemiştir. Bu liderlerden biri de elbette Adolf Hitler’di. Hitler askeri toplantılarda ve konuşmalarında sık sık Clausewitz’e atıfta bulunurdu. İşte bazıları…
Hitler Clausewitz’e en çok şu sözüyle atıfta bulunuyordu: “Clausewitz haklıydı. Savaş her şeyin babasıdır.” Bu söylemi Ağustos 1938’de bir askeri geçit töreni kapanışında söylemişti. Daha sonra 20 Mayıs 1942, 27 Ocak 1944, 22 Temmuz 1944 ve son olarak 9 Ocak 1945’te söylediği tarihçiler tarafından teyit edilmiştir. [1]

23 Ağustos 1941’de Ukrayna-Moskova ayrılığının şiddetle tartışıldığı bir anda ikna olmayan komutanlarına (Guderian da içlerindedir) Hitler şöyle söylemişti: “Komutanlarım Clausewitz’i biliyorlar (okudular) ancak savaş ekonomisinden anlamıyorlar. Ben de Clauswitz’i okudum ve o şöyle der: Düşman ordusunu, düşman topraklarında parçalara ayırıp yok et ve başkenti ele geçir.” [2]

“10 Aralık 1944 tarihinde Heinz Guderian, Hitler’e Ardenler Taarruzu ile ilgili görüşlerini içeren bir metin yollamıştı. Guderian yazısında Ardenler taarruzunun hedef ölçeğinin ordunun mevcut kapasitesinin çok üzerinde olduğunu, daha kısıtlı bir harekat düzenlenmesinin gerekli olduğunu belirtiyordu. Hitler’in cevabı ise oldukça ilginçti: “Bana ders vermene gerek yok ! Sahadaki Alman ordusunu 5 yıldır ben yönetiyorum ve komuta kademesindeki bütün beyefendilerden daha fazla pratik saha tecrübesine sahibim. Clausewitz ve Moltke üzerine çalıştım, Schlieffen Planı’na dair her şeyi okudum. Senden çok daha bilgiliyim !” [3]

KAYNAKÇA
1) David Irving, Hitler’s War (Londra:2002) s.113
2) Jehuda Wallach, Misperceptions of Clausewitz s. 2-3, 213-239, 218
3) Domarus, Hitler, s. 2975
